راه رفتن روی پنجه پا🦶

بهترین نحوه راه رفتن تماس پاشنه با زمین است. به عبارت بهتر در ابتدای الگوی راه رفتن بایستی پاشنه و سپس کف پا بر روی زمین قرار بگیرد. در مواقع بلند شدن پا از روی زمین ابتدا روی پنجه قرار می گیرید و بعد پاشنه از زمین بلند می شود. به توضیح داده شده الگوی صحیح راه رفتن می گویند. راه رفتن روی پنجه پا از اختلالات عصبی است که عمدتا در نوزادان پدید می آید. طبق گفته های دکتر حمید پردیس بهترین متخصص ارتوپد شیراز، کودکان تا رنج سنی دو الی سه سالگی حدود یک سوم آن ها میل دارند بر روی پنجه پا راه بروند و سپس به مرور الگو صحیح راه رفتن را پیش میگیرند.

راه رفتن کودکان روی پنجه پا

زمانی رخ می دهد که کودک شما در حین راه رفتن بر روی انگشتان خود ایستاده و بدن اینکه پاشنه را به زمین بگذارد راه می رود. در برخی از آنان وجود یک بیماری زمینه ای موجب این حالت از راه رفتن می شود. اما در تعدادی دیگر تا سنین دو الی سه سالگی امری طبیعی بوده و جای نگرانی نیست. بنابراین با گذشت فرزند شما از رنج دو یا سه سالگی بهتر است ک علت و نشانه های دیگر فرزند خود را در موقع راه رفتن بررسی کنید. بیشتر کودکان در سالهای ابتدایی راه رفتن تمایل بیشتری به راه رفتن روی پنجه پا را دارند.

بعد از گذشت مدتی و افزایش وزن به مرور از الگوی صحیح راه رفتن که قبلا گفته شد پیروی می کند. این الگو همانطور که اطلاع دارید باید در زمان راه رفتن فرزند ابتدا پاشنه و سپس دیگر بخش های پا را بر روی زمین گذاشته و در موقع بلند کردن پا ابتدا بر روی انگشتان مونده و بعد کف پا و پاشنه را از زمین بلند خواهد کرد. عمدتا این عارضه در کودکان رخ می دهد و با معاینه و تشخیص به موقع می توان مانع از پیشرفت و ثابت شدن این حالت شد. در نتیجه فرزند شما نیز می تواند به صورت استاندارد شروع به راه رفتن کند.

به چه علت کودک شما به این گونه راه می رود ؟

Idiopathic (بی علت ) :

برخی از بچه ها با اینکه می توانند به طور کامل و صحیح راه بروند به این معنی که پاشنه پا را بر روی زمین قرار دهند. اما متاسفانه بیشتر تمایل دارند که بر روی پنجه های خود راه بروند. در صورت انجام معاینه توسط بهترین ارتوپد شیراز اگر کوتاهی تاندون آشیل دیده نشود و یا دیگر علت های ممکن را بررسی کنند متوجه می شوند که این حالت از راه رفتن روی پنجه پا بی علت است. شایان ذکر است که بایستی مادران بسیار مراقب باشند زیرا پس از سه سالگی مستمر شدن این نحوه راه رفتن منجر کوتاهی تاندون آشیل می شود. با توجه و اصرار والدین می توان فرزند را از راه رفتن به این صورت منع کرد و به مرور الگوی صحیح راه رفتن را در آنان به وجود آورد.

Cp ( فلج مغزی ) :

در مواردی که رشد و تکامل مغز کودک با اختلال دچار می شود به فلج مغزی مبتلا شده است. بنابراین موجب می شود که انقباض عضله مغز به وجود بیاید و پیامد اصلی آن این است که فرزند دیگر قادر نیست که طبق الگوی صحیح راه رفتن ، راه برود بلکه بر روی پنجه پا شروع به راه رفتن می کند. این نوع از اختلال با استفاده از معاینات بالینی توسط متخصص ارتوپد قابل تشخیص است .

Autism ( اتیسم ) :

در کودکان مبتلا به این بیماری بیشترین میزان تمایل به راه رفتن روی پنجه پا را مشاهده خواهید کرد. دقت داشته باشید که راه رفتن به این شیوه دلیل به داشتن اتیسم نیست تنها نیاز است که این مریضی را به عنوان دلیلی برای این اختلال در نحوه راه رفتن کودکان بررسی کرد.

صدمات نخاعی و مغزی :

در برخی مواقع در بازه رشد کودک به علت وجود چسبندگی رشته نخاعی با دیواره ستون فقرات با روند رشد کودک همخوان نبوده و این رشته نخاعی کش می آید. بنابراین موجب به وجود آمدن این نوع از راه رفتن می گردد. در بعضی مواقع در صورت وجود یک توده یا غده در نخاع یا اطراف سبب بروز کشیده شدن رشته نخاعی می گردد. ضربه مغزی و نخاعی نیز از می توانند موجب راه رفتن روی پنجه پا گردد.

Muscular dystrophy ( دیستروفی عضله ای ) :

عارضه ای است که به علت اختلال در ژنتیک به وجود می آید. به سبب این اختلال فرد دچار تضعیف عضله می شود و از ابتدایی ترین نشانه های آن راه رفتن روی پنجه می باشد. این بیماری با بیوپسی و انجام معاینات بالینی توسط بهترین متخصص ارتوپد شیراز تشخیص داده می شود. در این اختلال فرزند شما در زمان تغییر حالت از نشسته به ایستاده مجبور است که از دستان خود به عنوان تکیه گاه روی زانو استفاده کند.

جهت دریافت مشاوره و رزرو نوبت از دکتر حمید پردیس فرم زیر را پر نمایید.

راه رفتن روی پنجه پا در سنین بالاتر :

غیر از عناوینی که در بالا گفته شد می توان به موارد از قبیل میخچه ، خارپاشنه ، زخم بودن پاشنه ، ایرادات عصب و عضله و مغز 🧠و نخاع در سنین بالاتر می تواند موجب شود که بر روی پنجه راه بروند.

ساختار عضله های موجود در ساق پا

در آناتومی پشت ساق پا شاهد دو عضله اصلی خواهید بود که به شرح زیر هستند :

عضله گاستروکنمیوس : این بخش حاوی دو بخش است که در زیر پوست نیز قابل مشاهده خواهد بود.

عضله نعلی یا سولئوس : یک عضله صاف و کوچک است کخ در زیر عضله گاستروکنمیوس واقع شده است.

هر دوی این عضلات در ساق پا به هم رسیده و به تاندون آشیل پیوند می خورند. و این تاندون وارد استخوان پاشنه خواهد شد. در مواردی که عضله پا منقبض می گردد. تاندون آشیل را به سمت بالا می کشد. عضله های نام برده شده به همراه تاندون فوق موجب بالا آوردن پاشنه پا خواهند شد. در افرادی که دچار راه رفتن روی پنجه پا هستند ، ترکیب گفته شده از عضله ها و تاندون ها موجب بروز این اتفاق در فرد شده است. در چنین موقعیتی راه رفتن به صورت عادی و نرمال امری سخت خواهد بود.

آیا راه رفتن روی پنجه پا نمایانگر یک بیماری است ؟

در تعداد محدودی از کودکان که روی انگشتان خود راه می روند ممکن است نشانه ای از وجود بیماری زمینه ای باشد که عبارتند از :

• فلج مغزی
• دیستروفی عضلانی
• ناهنجاری طناب نخاعی

درمان

در روند درمان راه رفتن به شیوه غلط بایستی ابتدا در کودکان بیماری های زمینه ای را بهبود بخشید و سپس می توان با استفاده از تمرین های کششی موجب افزایش طول تاندون آشیل شوید. علاوه بر این موارد می توان با استفاده از بریس و گچ گرفتن پا باعث کشیدگی تاندون کوتاه آشیل شوید که دیگر فرد بر روی پنجه پا راه نرود.

درمان غیر جراحی

در کودکانی که در سنین 2 الی 5 ساله هستند می تواند بیماری راه رفتن روی پنجه پا را با متد غیر تهاجمی نیز درمان کرد. در ذیل به چندین روش اشاره خواهد شد. عبارتند از :

• معاینه :

در مشاهده اولیه توسط دکتر خوب ارتوپد شیراز به راحتی می توان تشخیص داد که علت راه رفتن کودک از سر عادت است یا به دلیل بیماری های زمینه ای است که دچار راه رفتن روی پنجه پا شده است. طبیعتا اگر از سر عادت و به نوعی تنبلی فرزند شما باشد احتمال متوقف کردن آن وجود خواهد داشت.

• گچ گرفتن :

بهترین متخصص ارتوپد در شیراز ، می تواند جهت رفع روش راه رفتن نامناسب در کودکان ، گچ گرفتن را پیشنهاد بدهد. در واقع همان قالب های گچی هستند که در راستای استفاده از آن موجب می شود فرد بهبود طریقه راه رفتن را به دست بیاورد و به تدریج باعث کشیدگی تاندون آشیل خواهد شد.

• بوتاکس :

بعضی از کسانی که به راه رفتن بر روی پنجه پا مبتلا هستند با استفاده از سم بوتاکس و تزریق آن می توان برای مدت زمانی این عضله را تضعیف کرد و به سبب این ضعیف شدن اختلال به وجود آمده را بهبود بخشید.

درمان جراحی

در فرزندانی که پس از گذشت 5 سال همچنان در زمان راه رفتن روی پنجه پا راه می روند. به وسیله روش های درمانی بیان شده میسر به بهتر شدن اوضاهپع نگردیده است. بهترین راهکار جراحی می باشد. برای کشیدگی و افزایش طول تاندون آشیل دکتر راه رفتن روی پنجه پا در  شیراز از روش جراحی استفاده می کند. این بیشتر شدن طول تاندون با بهره گیری از روش های بسیاری مورد انجام قرار خواهد گرفت که دکتر پردیس باتوجه به شرایط جسمانی و نوع و میزان کوتاهی تاندون آشیل می تواند یکی از راه های جراحی را انتخاب کند.

در علم پزشکی این گونه از عمل ها را سرپایی تلقی خواهند کرد نه بدین معنا که فرزند شما پس از عمل می تواند شروع به راه رفتن کند و به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد. در واقع منظور این است که نیاز به بستری بلند مدت نخواهد داشت. پس از اتمام روند جراحی پای تحت درمان را در قالب های گچی می گذراند که تغییر به وجود آمده را تثبیت کرد. به مدت 4 الی 6 هفته نیاز به استمرار و ماندگاری این گچ ها می باشد.